تاریخچه زبان برنامه نویسی c
در سال 1972 و توسط دنیس ریچی زبان برنامه نویسی c طراحی شد .
بعضی ها میگن دلیل این که اسمش C بود اینه که بعد از زبان B درست شد.( تعجب نکنید منظور از زبان B همون BCPL است ) .
اگر استیو جابز را می شناسید ، فراموش نکنید که استیو کار خود را مدیون شخص دیگری به نام دنیس ریچی است که خالق زبان برنامه نویسی C است.
ویژگی ها زبان برنامه نویسی c
1-ساده
2-ماشین مستقل یا قابل حمل
3-زبان برنامه نویسی در سطح متوسط
4-زبان برنامه نویسی ساختاری
5-کتابخانه غنی
6-مدیریت حافظه
7-سرعت سریع
8-اشاره گرها
9-رقیب
10-قابل انعطاف
11-زبان c به صورت گسترده در دسترس است
12-برنامه های نوشته شده به زبان ++C به طور کلی مستقل از ماشین یا نوع کامپیوتر است و تقریبا تحت کنترل هر سیستم عاملی اجرا می شود.
13- روش برنامه نویسی ماژولار را پشتیبانی می کند.
14-به طور کلی جامعیت، عمومیت، خوانایی، سادگی، کارایی و پیمانه ای بودن که همگی از مشخصات برنامه ای ایده آل اند در زبان ++C پیاده سازی می شوند.
مزایا و معایب زبان c
زبان برنامهنویسی C یکی از زبانهای پرکاربرد و بنیادین در دنیای برنامهنویسی است که در دهه 1970 توسط دنیس ریچی طراحی شد. این زبان بهعنوان یک زبان میانه یا سطح بالا شناخته میشود و در عین حال قابلیتهای مناسب برای دسترسی به سطح پایین را نیز داراست. در اینجا به بررسی مزایا و معایب زبان C میپردازیم.
مزایای زبان C
1. عملکرد بالا:
زبان C بهخاطر نزدیکی به زبان ماشین، قادر است کدهای بهینه و کارآمد تولید کند. این ویژگی باعث میشود که برنامههای نوشته شده با C عملکرد بالایی داشته باشند و سرعت اجرایی مناسبی ارائه دهند.
2. قابلیت انعطافپذیری:
C به برنامهنویسان امکان میدهد که از نظر طراحی ساختار برنامه، بسیار انعطافپذیر باشند. برنامهنویسان میتوانند به راحتی از مفاهیمی مانند تابع، ساختار و اشارهگر استفاده کنند.
3. پرتال زیرساختهای قوی:
بسیاری از سیستمعاملها و نرمافزارهای مهم (مانند UNIX) با C نوشته شدهاند. این زبان بهخاطر زیرساخت قوی و قابلیت سازگاری با سختافزار، در توسعه نرمافزارهای سیستمی بهکار میرود.
4. کتابخانههای گسترده:
زبان C دارای کتابخانههای متنوع و غنی است که به برنامهنویسان کمک میکند تا عملکردهای مختلف را بهراحتی پیادهسازی کنند. این کتابخانهها از عملیات ریاضی تا ورودی و خروجی دادهها را شامل میشوند.
5. قابلیت استفاده در سیستمهای جاسازیشده:
به دلیل کم بودن نیاز به منابع و کارایی بالا، C یکی از گزینههای مناسب برای برنامهنویسی سیستمهای جاسازیشده و سختافزارهای کوچک است. این ویژگی به مهندسان نرمافزار اجازه میدهد تا برنامههای بهینهسازیشدهای برای سختافزارهای مختلف ایجاد کنند.
6. آشنا بودن با مجریان و شیوههای دیگر زبانها:
بسیاری از زبانهای برنامهنویسی مدرن همچون C++ و جاوا، از ویژگیها و ساختارهای زبان C الهام گرفتهاند. این موضوع باعث میشود که یادگیری هر زبان دیگری که بر اساس C طراحی شده، آسانتر شود.
7. جامعه بزرگ و منابع آموزشی:
زبان C به دلیل تاریخچه طولانیاش دارای جامعه بزرگی از برنامهنویسان است. منابع آموزشی متنوعی اعم از کتابها، دورههای آنلاین و مستندات در دسترس است که میتواند به یادگیری و حل مشکلات کمک کند.
معایب زبان C
1. مدیریت حافظه:
یکی از چالشهای مهم در زبان C مدیریت حافظه است. برنامهنویسان مجبورند بهصورت دستی حافظه را مدیریت کنند و این کار میتواند منجر به باگهای خطرناک مانند نشت حافظه و خطاهای دسترسی به حافظه شود.
2. نبود ایمنی نوع (Type Safety):
زبان C دارای ایمنی نوع محدودی است و این موضوع میتواند منجر به خطاهای نرمافزاری شود. عملیاتی مانند تبدیل نامناسب انواع داده، ممکن است موجب سقوط برنامه یا رفتار غیرمنتظره گردد.
3. پیچیدگی در نوشتن کد:
نوشتن کد در C ممکن است برای مبتدیان دشوار باشد، زیرا نیاز به دانش عمیقتری از نحوه کارکرد حافظه و ساختار دادهها دارد. این پیچیدگی میتواند یادگیری زبان را برای برخی افراد چالشبرانگیز کند.
4. نبود ویژگیهای پیشرفته:
زبان C بسیاری از ویژگیهای پیشرفته زبانهای مدرن مانند برنامهنویسی شیگرا، استثناها و توابع لامبدا را ندارد. این موضوع میتواند باعث شود که برنامهنویسان برای پیادهسازی این ویژگیها با سختیهایی روبهرو شوند.
5. نقص در پشتیبانی از متغیرهای محلی در توابع:
زبان C از متغیرهای محلی پشتیبانی میکند، اما این متغیرها در داخل توابع بهطور پیشفرض با مقدار نادیده (undefined) initialize میشوند. این موضوع میتواند منجر به رفتار غیرمنتظره برنامه شود.
6. عدم پشتیبانی بومی از رشتهها:
در زبان C، رشتهها بهعنوان آرایههای کاراکتری تعریف میشوند و هیچ نوع دادهای برای رشتهها بهطور بومی وجود ندارد. این موضوع میتواند کار با رشتهها را پیچیدهتر کند.
7. استفاده محدود از چندنخی (Multithreading):
زبان C بهصورت بومی از ویژگیهای چندنخی پشتیبانی نمیکند. برنامهنویسان باید از کتابخانههای خارجی (مانند pthread) استفاده کنند که ممکن است پیچیدگیهای اضافی را به پیادهسازیها اضافه کند.
زبان C، با وجود سختیها و چالشهایش، بهعنوان یک زبان بنیادین در دنیای برنامهنویسی همچنان جایگاه ویژهای دارد. مزایای آن مانند عملکرد بالا و انعطافپذیری، آن را به انتخابی مناسب برای توسعه نرمافزارهای سیستمی و برنامههای جاسازیشده تبدیل کرده است. با این حال، معایب آن، از جمله مدیریت حافظه و نبود ویژگیهای پیشرفته، نیاز به دقت و تجربه در زمان برنامهنویسی دارد. لذا، یادگیری و کار با زبان C میتواند تجربهای غنی و ارزشمند باشد، بهشرط اینکه برنامهنویسان با نقاط قوت و ضعف آن آشنا باشند.
آیا میدانید اگر زبان برنامهنویسی C نبود، چه بلایی سر دنیای نرمافزار میآمد!
بسیاری از اپلیکیشنهایی که امروزه میبینیم، سالهای سال است که با زبان برنامهنویسی C نوشته شدهاند که از آن جمله میتوان به سیستمعامل یونیکس اشاره کرد که سورسکد آن در سال 1972 با این زبان نوشته شد (در واقع، زبان برنامهنویسی C ابداع شد تا کِرنِل سیستمعامل یونیکس از زبان اسمبلی به یک زبان سطح بالاتر با تعداد خطوط کد کمتری بازنویسی شود).
توسعهٔ دیتابیس اوراکل در سال 1977 شروع شد و در سال 1983 سورسکد این دیتابیس از زبان Assembly به زبان C تغییر پیدا کرد و از آن زمان به بعد به عنوان یکی از معروفترین و پرطرفدارترین دیتابیسهای دنیای نرمافزار مبدل شد.
در سال 1985، ویندوز نسخهٔ 1.0 ریلیز شد؛ اگرچه سورسکد سیستمعامل ویندوز در دسترس عموم قرار ندارد، اما گفته میشود که بخش قابلتوجهی از سورسکد این سیستمعامل با زبان C نوشته شده است.
همچنین توسعهٔ کِرنِل لینوکس در سال 1991 شروع شد که این هسته با زبان برنامهنویسی C نوشته شد و در سال 1992، کِرنِل لینوکس تحت مجوز GNU عرضه شد و این هسته به عنوان بخشی از سیستمعامل گنو/لینوکس نیز مورد استفاده قرار گرفت.